Sábháil Sinn - Bright Anxiety
Sábháil Sinn
Coimeádaí: Nuala Ní Fhlathúin
Márta 29 – Bealtaine 09, 2014
I Sábháil sinn / bright anxiety, bailítear le chéile líníocht, dealbhadóireacht, grianghradóireacht agus ealaín suiteála ó sheisear ealaíontóir chomhaimseartha. Tá súil le slánú nó éalú le braistint san ealaín a roghnaíodh don taispeántas, agus sa teideal dhátheangach déantar tagairt don fhuinneamh míshuaimhneach atá le feiceáil iontu. Úsáidtear réimse leathan ábhair sa taispeántas seo – cré, bróidnéireacht, péint, priontaí dhigiteach agus nithe ón ghnáth shaol. Séard atá comónta ag na saothair ná an bhéim ar an ghníomh athdhéanta. Tá sé seo le feiceáil sa bpróiséis fadálach fuála i bpriontaí dubhghrean Laura Angell, agus sa bpráinn átá á léiriú in athúsáid móitíf na marcaigh i saothar John Conway. I shaothar dealbhadóireachta Diane Reid feictear lorg an tadhaill ar dhromchla sobhristean chré, lorg na céadthagníomartha fíneálta a úsáidú chun chruth a chur orthu. Agus tá an mianachleochailleach céanna le feiceáil i mbeachtas na híomhánna sa sraith ghrianghrafanna dubh agus bán le Peter Kelly. Sraitheanna oscailte atá i gceist le go leor den ealaín sa taispeántas seo. I ndealbhadóireacht Robin Jones feictear gur structúir sealadach, spraoiúil atá iontu, agus is féidir samhlú gur cuma eile a bhí orthu roimhe seo. Agus in ealaín suiteála Nuala Ní Fhlathúin úsáidtear athdhéanamh ar chruth simplí amháin chun spás an ghailearaí a líonadh agus a áistriú.
Bright Anxiety
Curator: Nuala Ní Fhlathúin
March 29 – May 09, 2014
Bright Anxiety brings together six contemporary Irish-based artists, with work which encompasses photography, drawing, sculpture and installation. The bi-lingual title refers loosely to both a wish for salvation or escape that seems to resonate within these artworks, and the restless energy they contain. Materially the work in this exhibition is very varied, ranging from clay, embroidery and paint to found components and digital prints. What unites these pieces is the use of repetition, either as a production process, (as in the dark humor of Laura Angell’s painstakingly embroidered prints) or as a powerful aesthetic affect (as with the urgency suggested by John Conway’s repeated cavalry motif). The vulnerable surface of Diane Reid’s clay sculptures are in themselves suggestive of a accumulative delicate touch - a delicacy that is echoed in the fragile accuracy of Peter Kelly’s black and white series of digital prints. The idea of the open-ended series can also be traced through the various works in the show. The seemingly ad-hoc experimental nature of Robin Jones’ 3-dimensional drawings contain the ghosts of many other possible permutations. And, in Nuala Ní Fhlathúin’s site-specific raw clay installation , a single repeated form is used to colonize and inhabit available space.